orak
elimde
oturmuşum
akşamın eşiğine
ekin
zamanı gelmiş geçiyor
başakların
sıcaklığını duyumsadım
harmanım
yazdan kalma
tınaz tepe
yıldızı
parlayan gece
bir
biçimlik kumaşın astarı
gün
ipeğinden ince
gölgemden
geçenlerin izini sürsem
düşleri bölünmüş
kadınlar çıkar önüme
taze söğüt
yaprağı
yerden
atılan oklardan kolla kendini
herkes
kendi boşluğundan çıkar gelir
bir
mutluluk arar kendine
kutup düğmeleri
hep üstten
bakar göklerin derinliğine
dilimin
üstüne bastığın buz yeşili
gök
yazıdan geçen yolları
bağlamış
birbirine
Mehmet
Rayman
Ayna İnsan Sayı: 14
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder