Fırlatıp
atanlar var. Saklayanlar var. Evlerini düzenli olarak talan edenler var ya da
onu, bir aşkın en gizli köşesi olan bir anıya çevirenler... Ve saklayanlar
vardır. Bir çekmecede biriktirirler, bir sözde, bir aşkta biriktirirler. Hiçbir
şey kaybetmezler. Ne yazık ki, saklarlar. Atanlar da saklayanlar da biricik
nesne önünde, tüm şeylerin yerini tutacak şey önünde eşittir. Atıp kurtulanlar
da, boşuna dolduranlar da. Hiçbir durumda atılmayan bir şey vardır. Bu ille de
bir nesne değildir. Bu belki bir ışık, bir bekleyiş, tek bir isimdir. Belki
duvarın üzerinde bir lekedir, penceredeki bir ağaç ya da günün özel bir
saatidir. Nedensizce, ihtiyaç duyulmadan aşık olunan bir şeydir. Geçip giden ya
da duran bir şeye duyulan sessiz sadakattir. Suskun ve durgun bir aşktır: Ruhun
derinlerine bir çukurun dibine çöker gibi çöker. Oraya ışıktan bir hiç, mavi
gökten bir toz zerresi bırakır. Bu bir kitapla, garip bir bardak ya da müzikle
de yaşanabilir. Dünyanın ya da ruhun herhangi bir parçasıyla da yaşanabilir. Ve
bu size eşlik eder. Zaman geçer, kalp yorulur. Bu şey vardır –bu yapraklar, bu
berraklık, bu isim. Zaman zaman bu şeyi gerektiği gibi düşünürsünüz, onun talep
ettiği gibi: ayrı ve sessiz. Ve bu şeyin eskimediğini görürsünüz,
değişmediğini. Onu seçtiğiniz ilk günkü gibi parlar. Ve seçtiğiniz bu nesne,
sadece orada durarak sizi aydınlatır ve korur. Önem verdiğiniz, üzerine
titrediğiniz nedir. Kendi kendinize söylersiniz: önem verdiğim nedir? Bir hayat
neye bağlanır, neye önem verir, benimki, tüm bir hayat, herhangi biri. Hiçlere.
Üç kez hiç olan şeylere bağlanır. Peki bu şey neye yarar. Önce hiçbir şeye.
Hayattaki tüm şeylerin ölümcül yararlarından korunmuştur. İşe yaramazlığıyla
parlar. Eksikleri fazladır. Hiçbir şeye yaramayan, bir çok şeye yarar. Dünyanın
ya da ruhun ya da hiçbir zaman erişilmemiş güzelliğin yerini alır. Her şeyin
yerini alır. Bu şeyin dışında her şeyi terk edebilirsiniz. Hayatta hiçbir zaman
sönmeyecek bu bahar göğünün, bu ismin dışında her şeyi. Bu hiçbir şeyin
bilmecesidir. Bu bir çocukluk gizemidir….
Christian Bobin
Süperrr ...
YanıtlaSil