Yalnızlıktan Sarkan İp

Her dökülen yaprakta susayan bir şey gördüm

Çeşmelerin dibinde büyümeyen ağaçlar

Yaklaştıkça ışığa çözülüyor hâleler

Saklıyorum kendimi yalnızlığın yerine

Öylesine doğmuyor güneşin yedi rengi

Uzunca bekleyişin buğusudur ısıtan

Özlüyorum elinin değdiği pınarları

Ne varsa besliyorum yalnızlığın evinde

Semiha Kavak

İTİBAR Sayı: 45