KAPIDA

Karardı gece
Çözüldü dizlerim
Ay tırmanırken göğün katına
Kapını aç bana
Geldim, bu gece
Gözlerindeki nergisten bir demet biçmeye
Bir uyku için,
Bir rüya için, biraz ağlamak için
Çözgün saçlarının bulutları üstünde

Geldim bu gece
Anısı olan kentin kıvılcımı seslendi bana
Çocukluğumun suretiyle
Salkımsöğüt hüznümle birlikte
Geldim, dönmeyeceğim de
Ya erişirim sana
Ya mum gibi yanar, eririm

Kapını aç bana
Ben, her zamanki âşığınım
Kapındaki eşiğinim ben
Susatan ve taşan yağmurunum hep
Aç bana kapını
Benim bu
Daha düne kadar
Aydınlık koynunda saklardın
Korkunun kâsesiyle içerdin beni

Zaman
Göğün kanatları altında
Esniyor
Yer
Sessiz bir kıtadır
Kapıyı aç bana
Daha tatlı bir şey olamaz
Ayakların hışırtısı, dudakların titremesinden!

Aç bana kapını uzak menziller yorgunuyum
Her zamanki gibi
Az oturur yola koyuluru
İlerledi gece
Çözüldü dizlerim
Ay tırmanırken göğün katına
Kapıyı aç bana
Yalvarmaya geldi kapındaki taşlar ve ağaçlar!

Avdillah Peşêw