küçük, mavi ağzıyla bir kırlangıç
bulutlar taşıdı saç örgüme,
kanatlarında bir 'güz akşamı telaşı'
sustuk ağaçlar gibi
iç'geçirdik
-yüzümüzde kırık su sesi-
dokundun sonra.
dokundun saçlarıma,
düştük!
çatladı göğün kemikleri.
ve bazı düşler toprağa hiç değmedi sevgili.
sevda çilek korkmaz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder