Nadas

a'dan z'ye,

anamdan zehre…

duruşumdur, tek ayağım üzere

şiir.

...

Çıplak ve ölü yatıyor teneşirde ilham.

Elifi yok, be’si yoksun, kimi kaldı kimsesi.

Şair güzüdür derler, sarı ve solgun bir kâğıda dökülür mısra.

Beti ve Benzi ve huruf-u mukatta… 

nafile kıvranışı olur sözün kalemde ve dilde hakeza.

Halbuki dedim, yıkayın tüm kirini alfabenin,

alfadan betaya getirin bir tertip ile usule ki zeta

soyunsun yaftasından karasından.

En yalın haliyle aksın dediğimiz diyeceğimiz

yolunu bulsun bu ücrada.

Dedim ama

nafile...

Şair güzü imiş dedi kapıcı; yaprağın yüzü

şairin eli boştur. nadastır dedi, anlam bekleşir nice hece

cümleler sona değmez, mısraya ermez dedi.

Baksana;

fetrete vardı çağ bize, elimiz boş avucumuz.

bize açılır bir kapısı yok ve toprağın

ne bizi kasteden bir ima ne adımızı ünleyen

bir kişi...

şehir bize dışarıyı gösteriyor yol diye

coğrafya dediğin ne faşist olum be...

Hâlbuki dişi.

Şehri ve notaları çözün diye tembihledim oysa,

düğüm dolam bu tutukluk hallerinden soyun da atın kışrını

kılığı kendinden bozma bedenlerin ve bestelerin, dedim ama

nafile...

Vav ölümden çeksin ayağını, gözünü açsın dünyevi cemale dedim.

Ama işte

şair güzü imiş.

Müziğin durduğu bir ana tekabülü asrın...

Sararıp dökülen yapraklara akran

kuruyan yerlerimde terke zorlanmış yanlarım ve zanlarımdır

ağrıyan. Çok fena ağrıyan.

His kaybediyor bugün oysa, tek ayağım üzere

tanımsız ve dahi şiirsizdir bedenim.

Hâlbuki dişi.

Nur Alan

Ayna İnsan Sayı:5