17 Şubat 2020 Pazartesi

Bilmiyor


Diyor ki bana:
Bir şiir yaz bana
bir dize olayım
bir şiirin omuzunda.
Bilmiyor...
Bilmiyor ki
yüzyıllardır
ne yazıyorsam
onun içindir zaten
Göğün kalbini
serebilir önüme
ve özlemleri dindirebilir
kalmak için hayatta
şiirler
yazıyorum ona


O tılsımların sessizliğinden
kelimeler bırakıyor dudağıma
görmesin diye o kördüğümü
gözlerini kapatıyorum onun
o zaman
kimse gibi değildir o
kendisi gibi olmasa eğer
sessizliğimi de anlamaz benim
ve bilmez
yaratılışın büyüsüdür
böyle gözlerimi
büyüten

Bilmiyor
yaratılışın büyüsüdür
böyle boyumu heybetli
kılan
gözlerindeki bakışların
hatırıdır
aşktan bir mevsim
yapan beni
ki sessizliğe
yoldaşlık ediyorum
ve geliyorum şiirle beraber
bilmiyor...
Bilmiyor
hatırınadır
hala yapmadığımız
o öpücüklerin


Elinin ve parmaklarının
ve siyah saçının
hatırınadır
parmaklarıma ve tırnaklarıma dolanmış
kalem
ve sesi çıkmıyor
ve utanıyor
hatırınadır
yüzyıldır gelmek üzere olmasının
ki adım atıyor
ama korkuyor
sallandırıyor beni
söylemenin
ve söylememenin arasında
ve diyor ki:
Bir şiir söyle bana
bir dize olayım
bir şiirin omuzunda.

Vinos Fayiq
Çeviri Ercan Ekinci


2 yorum:

  1. Yazmak, kalem oynatmak zor bu mısralardan sonra, ben de bir kelime olup bu şiirin omuzunda olmak istiyorum... Harika bir şiir..

    YanıtlaSil