13 Ekim 2014 Pazartesi

AHMED REZA AHMEDÎ




Acele Etme 
bulutun evine yağmasına
ve aşkın bir parça ekmekte kaybolmasına
acele etme
eve getiremeyiz insanlığı
düşer insanlık
sözcüklerin düşüşünde
ve yerden kalktığında
umutsuz sözcükleri
yoldan geçenlere ısmarlar
aşka gücü yetmez insanlığın
aşkta kırılır ve ölür

Gerçektir 
Gerçektir
seni sevdiğim
bu yağmurda
sokağın sonunda, senin oturmanı
isterdim
ben geçseydim
selam verseydim
gülüşünü yağmurda
isterdim
bildiğim tüm sözcükleri
senin uğruna
denize dökmek
ve yeniden doğmak
dünyayı görmek
istiyorum
çam ağacının rengini bilmesem
adımı unutsam
yeniden aynaya baksam
bir gömleğim olduğunu bilmesem
dünkü sözcükleri
bugün söylemesem
evi sana hazırlasam
sana bir valiz alsam
sen yolculuğun anlamını sorsan
denizden yeni sözcükler tutsam
yeniden canlanmaya kadar
o kadar ölsem...

Avare Aşk
Nasıl avaredir bu aşk
Adresini çıkmaz sokaklardan
Almamız gerek
Nasıl bir hikâyedir aşk
Çürümez ve kederli değil hiç
Hatta gökten
Eve çöktüğünde...

Ahmet Reza Ahmedi/  Çeviriler: Tahereh Mirzayi
Ayna İnsan 12. Sayı



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder