SANA GELDİM

Sana geldim denize giden bir ırmak gibi

Yatağımı değiştirdim dağlarıma kıydım
Herşeyi boşladım senin uğruna
Dostlarımdan ayrıldım çocukluğumu unuttum
Ömrümün her damlası tuzunu sonsuzluğundan aldı
Güneşin dağıttı folklorumu
Kanımın düşlerimin çılgınlığımın ecesi

Sana verdim belleğimi bir tutam saç gibi

Artık yalnız senin karlarında uyuyorum

Yatağımdan çıktım perilerimi kovdum

Boşverdim nicedir efsanelerime
Efsaneler ki onlarda
Rimbaud vardı Cros ve Ducasse vardı
Gece yarısı ağlayan Valmore
Nerval ve ipi vardı
Lermentov’u vuran kurşun benim yüreğimden geçerdi
Ayaklarınla böldüğün
Ellerinle saçtığın yüreğimden
Bir zorlu yel gibi ormana tutkun
Sabah süpürülüp evden atılan
Bütün bir gün görünmeden sabredip
Yeniden gelen tozum

Sarmaşığım sessiz soluksuz büyüyen
Sana bağlı bir sarmaşık sökülüp atılıncaya dek
Basa basa aşındırdığın taşım
İskemleyim seni bekleyen eski yerinde
Alnının boşluğa bakarken yandığı camım
Yalnız sana yönelmiş beş paralık bir romanım
Bir mektubun açılıp sonra okunması unutulmuş
Tamamlamaya değmez yarım kalmış bir tümceyim
Ürperişi çiğnenmiş odaların
Geçerken yaydığın güzel kokuyum
Ve sen çıkıp gidince mutsuzum aynan kadar

Aragon

Türkçesi: Erdoğan Alkan